آیا نوشتن پارک مساوی با پنچری جرم است؟
مواد مختلف قانون مدنی و قانون مجازات اسلامی در ایران، در مورد مسائل مختلفی از جمله تهدید به اموال دیگران و اقداماتی که ممکن است خسارت وارد کنند، تعیینات خاص خود را دارند:
طبق مفاد قانون مدنی، کوچه‌ها به عنوان مسیرهای عمومی شناخته شده و هیچ فردی حق تملک یا مالکیت بر روی آنها را ندارد. ماده 24 قانون مدنی بیان می‌کند که هیچ کس نمی‌تواند طرق و کوچه‌هایی که آخر آنها مسدود نیست، را مالکیت نماید. اما تردد و استفاده از این مسیرها نباید مانع انتفاع دیگران از آنها شود.
در برخی مواقع، برخی افراد به منظور جلوگیری از پارک نامناسب در مقابل منازل خود، تابلوهای “پارک مساوی با پنچری” را نصب می‌کنند و افرادی که این تابلوها را نادیده گرفته و وسایل نقلیه خود را در مقابل آنها پارک کنند، ممکن است با مشکلاتی مانند پنچر روبرو شوند.
اگرچه نوشتن “پارک مساوی با پنچری” به طور خاص به عنوان یک جرم تعریف نشده است، اما این اقدام به نوعی به عنوان تهدید به وسیله‌ای برای ایجاد آسیب به اموال دیگران تلقی می‌شود. ماده 669 از قانون مجازات اسلامی بیان می‌کند که اگر کسی به هر نحوی به تهدید با قتل، آسیب‌های نفسی، شرفی یا مالی یا افشای اطلاعات خصوصی دیگران بپردازد، ممکن است با مجازات شلاق تا 74 ضربه یا زندان از یک ماه تا یک سال محکوم شود.
بنابراین، اگرچه نوشتن “پارک مساوی با پنچری” به طور مستقیم به عنوان جرم تعریف نشده است، اما این اقدام می‌تواند موجب تعقیبات قانونی شود، به ویژه اگر به عنوان تهدید به آسیب‌زدن به مال دیگران تلقی شود.
عنوان مجرمانه و مجازات نوشتن پارک مساوی با پنچری
در بخش قبلی، ما به پرسش در مورد اینکه آیا نوشتن پارک مساوی با پنچری جرم است یا خیر پاسخ دادیم و توضیح دادیم که این عمل به طور مستقیم به عنوان جرم تعریف نشده است. اما این اقدام به نوعی به عنوان تهدید به وسیله‌ای برای آسیب زدن به اموال دیگران تلقی می‌شود. در این بخش، به توضیح عنوان مجرمانه و مجازات نوشتن پارک مساوی با پنچری می‌پردازیم.
در خصوص عنوان مجرمانه نوشتن پارک مساوی با پنچری، باید اظهار کرد که مطابق با ماده 669 قانون مجازات اسلامی، بخش تعزیرات، این اقدام به عنوان یک اقدام تهدیدآمیز محسوب می‌شود. ماده 669 بیان می‌کند که هرگاه کسی دیگری را به هر نحو تهدید کند، از جمله تهدید به پنچر کردن وسیله نقلیه، مشمول مجازات این ماده می‌شود.
مجازات نوشتن پارک مساوی با پنچری، به موجب متن صریح این ماده، شامل شلاق تا 74 ضربه یا زندان از یک ماه تا یک سال است. متن ماده واضحاً دو نوع مجازات را برای این اقدام تعیین کرده است، که یکی شلاق تا 74 ضربه و دیگری زندان از یک ماه تا یک سال می‌باشد.
از آنجا که از عبارت «یا» برای انتخاب بین دو مجازات استفاده شده است، فرد محکوم به یکی از دو نوع مجازات (شلاق یا زندان) می‌شود، و میزان مجازات نیز با توجه به ادله و مدارک، ممکن است متغیر باشد. برای مجازات شلاق، حداکثر 74 ضربه و برای مجازات زندان، حداکثر یک سال و حداقل یک ماه تعیین شده است.
چگونگی و نحوه شکایت برای نوشتن پارک مساوی با پنچری
در بخش‌های پیشین مقاله، به بررسی جرم بودن یا نبودن نوشتن “پارک مساوی با پنچری” و نیز عنوان مجرمانه و مجازات آن پرداختیم و توضیح دادیم که این عمل به عنوان تهدید جرم‌آگاری شده و قانونگذار دو نوع مجازات (شلاق یا زندان) برای آن تعریف کرده است. در این بخش از مقاله، به توضیح چگونگی و نحوه شکایت در مورد نوشتن “پارک مساوی با پنچری” می‌پردازیم.
از آنجا که نوشتن “پارک مساوی با پنچری” در قانون ایران به عنوان تهدید جرم‌آگاری شده است، قانونگذار به افرادی که با پنچری وسایل نقلیه‌شان مواجه شده‌اند، این امکان را داده است که از این جرم شکایت کرده و به ثبت شکایت بپردازند. در حال حاضر، ثبت شکایت کیفری در دفاتر خدمات قضایی انجام می‌شود و افراد باید با مراجعه به این دفاتر شکایت خود را به ثبت برسانند.
برای ثبت شکایت از طریق این دفاتر، رعایت شرایط و ضوابط نحوه ثبت شکایت الزامی است که از جمله آن می‌توان به ثبت نام در سامانه ثنا و احراز هویت در آن، اخذ نوبت از سامانه نوبت‌دهی دفاتر خدمات قضایی و تهیه و ارائه مدارک لازم اشاره کرد. پس از رعایت این شرایط، کارشناسان دفاتر خدمات قضایی، خدمات لازم در خصوص تنظیم متن شکواییه و اسکن و ضمیمه نمودن مدارک و مستندات مربوطه را برای شاکی انجام داده و شکایت او را در سامانه به ثبت می‌رسانند.
پس از این مرحله، شکایت به دادگاه صالح ارسال شده و رسیدگی به پرونده آغاز می‌شود. در این مرحله، شاکی باید از طریق حساب کاربری خود در سامانه ثنا، اقدام به پیگیری شکایت ثبت شده نماید و ابلاغیه‌ها و روند پیشرفت پرونده را مشاهده کند.
با توجه به مطالب قید شده در این قسمت، به افراد توصیه می‌شود که از نوشتن عبارت “پارک مساوی با پنچری” در مقابل منازل یا محل‌های عبور خود خودداری کنند، زیرا موجب مجرم شناخته شدن آنها می‌شود. بهتر است که به جای این اصطلاح، از عبارت “توقف ممنوع” طبق ماده 163 آیین‌نامه راهنمایی و رانندگی مصوب سال 1384 استفاده شود.