اعتبار وصیت نامه شفاهی
در ایران، وصیت‌نامه شفاهی به عنوان یکی از اسناد حقوقی معتبر مورد تشویق و تأیید قانونی قرار نمی‌گیرد. به عبارت دیگر، وصیت‌نامه شفاهی در ایران به تنهایی به عنوان یک اسناد قانونی تصدیق نمی‌شود و تاثیر حقوقی ندارد. برای اعتبار داشتن یک وصیت‌نامه، به طور عمومی نیاز به نوشتاری و امضای مناسب دارید.
در ایران، برای وصیت‌نامه معتبر و اعتباری شما نیاز به دقت در تدوین و اجرای وصیت‌نامه دارید. وصیت‌نامه باید به صورت کتبی تدوین شده و به توقیع شما و شاهدان معتبر (گواهی‌دهندگان) نیاز دارد. همچنین، می‌توانید از خدمات یک وکیل یا مشاور حقوقی در ایران برای تدوین و اجرای وصیت‌نامه خود استفاده کنید تا اطمینان حاصل کنید که وصیت‌نامه شما تمامی نیازهای قانونی را پوشش داده است و به درستی انجام شده است.
همچنین، لازم به ذکر است که موارد مختلفی ممکن است به تدوین وصیت‌نامه اضافه شوند، از جمله توزیع دارایی‌ها و مسائل مرتبط با میراث. بنابراین، اگر شما نیاز به تدوین وصیت‌نامه دارید، بهتر است با یک وکیل یا مشاور حقوقی متخصص در امور میراث و وصیت‌نامه تماس بگیرید تا راهنمایی لازم را دریافت کنید.
اعتبار وصیت شفاهی
وصیت‌نامه شفاهی معتبر خواهد بود اگر:
- توسط موصی به توافق و اختیار خود انجام داده شود.
- در حضور دو گواه انجام گیرد.
- یکی از گواهان وصیت را با ذکر دقیق تاریخ مکتوب کند و همچنین موصی و دیگر گواه زیر آن را امضا کنند.
همچنین، موصی باید در زمان انجام وصیت شفاهی دارای اهلیت قانونی باشد و این کار را در کمال صحت عقل و با اختیار و اراده خود انجام دهد.
اثبات وصیت نامه شفاهی در دادگاه
اثبات وجود وصیت‌نامه شفاهی ممکن است از طریق شهادت شاهدان و شهود موجود در تنظیم وصیت‌نامه و گواهی‌دهی آن‌ها به دادگاه انجام شود. اگر شهود در دسترس نباشند، استفاده از سایر امارات قانونی ممکن است به شما کمک کند. این امارات قانونی ممکن است شامل استشهادیه محلی، گواهی‌برگی از شاهدان یا سایر اسناد و مدارکی باشند که می‌توانند نقش مثبتی در اثبات وجود وصیت‌نامه داشته باشند.
همچنین، تاکید می‌شود که باید از شواهد و مدارک به صورت مطلوب و معتبر به دادگاه ارائه داده شود تا قاضی بتواند به درستی مسائل را بررسی کرده و رای مقتضی را صادر کند. این امور معمولاً در دادگاه‌های مربوط به مسائل میراث و وراثت مورد بررسی قرار می‌گیرند و اهمیت حقوقی زیادی دارند.