حق العمل کار
قرارداد حق العمل کار قراردادی هست که فردی که یکی از طرفین قرارداد می‌باشد چیزی را امر می‌کند به طرف مقابل که همان آمر نام دارد پس آمر قراردادی را با حق العمل کار منعقد می‌کند حق العمل کار وظیفه دارد که به نام خویش اما به حساب آمر معاملاتی را که آمر در نظر دارد انجام دهد دلایل زیادی ممکن است برای این قرارداد وجود داشته باشد مثلاً اگر آمر به هر دلیلی نخواهد اسمش در معامله باشد یا اینکه در آن معامله تبحر و تخصص کافی نداشته باشد و این امر را به کسی دیگر تفویض می‌کند که همان حق العمل کار است و خود عامر در آن کار شرکت نمی‌کند حال در این موضوع به بررسی ویژگی‌ها میزان حق ال عملکار مواردی که در خصوص این موضوع هست مورد بررسی قرار می‌دهیم و فرق آن با دلالی و همچنین نمایندگی و به موارد این چنینی را خواهیم پرداخت.
می‌توانیم این چنین بگوییم که معامله ای که مورد خواسته آمر هست به حق العمل کار تفویض می‌شود و حق العمل کار در مقابل انجام آن معامله که به نام خود صورت می‌گیرد حق العمل دریافت می‌کند. یکی از نکته‌هایی که در خصوص حق العملکاری باید به آن اشاره کرد این است که حق العملکاری جزو عقود جایز به حساب می‌آید نطور که می‌دانید عقود به دو دسته جایز و لازم تقسیم می‌شود عقود جایز عقودی هستند که هر یک از طرفین هر زمان که بخواهد بتواند آن را منحل کند اما عقود لازم دقیقاً نقطه مقابل عقود جایز هست و عقود لازم عقودی هستند که هر یک از طرفین نمی
توانند آن را بر هم زنند مگر با شرایط قانونی از قبیل اقاله و یا داشتن خیارات قانونی در اینجا هم همانطور که گفته شد حق العملکاری جزو عقود جایز بوده هرکس طرفین هر زمان که بخواهد می‌توان آن را بر هم زند نکته بعدی هم این است که اموالی که به حق العملکار داده می‌شود و در دست اوست به صورت امانی است و ید حق العمل کار ید
امانی می‌باشد.
نکته دیگر این است که معامله را به نام خود انجام می‌دهد و طرف معامله هست خودش مسئول تعهدات قراردادی می‌باشد و عامر در خصوص این تعهدات هیچگونه مسئولیتی ندارد.
مواد مرتبط:
ماده ۳۵۷ قانون تجارت:
حق‌العمل‌کار کسی است که به اسم خود ولی به حساب دیگری (آمر) معاملاتی کرده و در مقابل حق‌العملی دریافت می‌دارد.
ماده ۳۵۹ قانون تجارت:
حق‌العمل‌کار باید آمر را از جریان اقدامات خود مستحضر داشته و مخصوصاً در صورت انجام ماموریت این نکته را به فوریت بهراو اطلاع دهد
ماده ۳۶۰ قانون تجارت:
حق‌العمل‌کار مکلف به بیمه کردن اموالی که موضوع معامله است نیست مگر اینکه آمر دستور داده باشد.
ماده ۳۶۴ قانون تجارت:
اگر حق‌العمل‌کار تقصیر کرده باشد باید از عهده کلیه خساراتی نیز که از عدم رعایت دستور آمر ناشی شده برآید.
ماده ۳۶۷ قانون تجارت:
حق‌العمل‌کار در مقابل آمر مسئول پرداخت وجوه و یا انجام سایر تعهدات طرف معامله نیست مگر اینکه مجاز در معامله به اعتبار نبوده‌و یا شخصاً ضمانت طرف معامله را کرده و یا عرف تجارتی بلد او را مسئول قرار دهد.
ماده ۳۶۹ قانون تجارت:
وقتی حق‌العمل‌کار مستحق حق‌العمل می‌شود که معامله اجرا شده و یا عدم اجرای آن مستند به فعل آمر باشد. نسبت به اموری که در نتیجه علل دیگری انجام‌پذیر نشده حق‌العمل‌کار برای اقدامات خود فقط مستحق اجرتی خواهد بود که عرف