قیم و تعریف آن
در ابتدا قبل از اینکه به تعریف قیم بپردازیم اشاره و تعریفی به مهجورین و افرادی که مهجور هستند باید داشته باشیم مهجورین افرادی هستند که از نظر قانونی صلاحیت اداره کردن اموال و امور مربوط به آن را ندارند صلاحیت و توانایی لازم را ندارد که در این موارد ولی یا کسی که سرپرستی قانونی آنها را به عهده دارد در خصوص این اموال و تصمیم گیریهای راجع به آن به جای این اشخاص تصمیمات لازم را اخذ میکند حال فرضی را در نظر میگیریم که فرد مهجور ولی قهری و آن سرپرست مورد نیاز را ندارد در این صورت است که کار بر عهده شخصی قرار میگیرد که به آن قیم میگویند همانطور که از توضیحات مشخص شد قیم فردی است که از طرف قانون برای شخص مهجور انتخاب میشود که وظیفه اداره امور و همچنین محافظت او بر عهده دارد خود این قیم هم شرایطی را باید داشته باشد بعد از اینکه به عنوان قیم انتخاب شد وظایفی بر او بار میشود که باید آنها را انجام دهد حال میخواهیم ببینیم که از نظر قانون چه افرادی محجور محسوب شده و چه افرادی در این تقسیم بندی جای میگیرند افراد صغیر و یا افرادی که رشید نیستند و افراد که در اصطلاح عامیانه دیوانه یا همان مجنون هستند، لازم به ذکر است که افراد صغیر افراد زیر سن بلوغ را گویند که همانطور که میدانید سن بلوغ در دختران ۹ سال و در پسران ۱۵ سال میباشد افرادی که غیر رشید هستند هم افرادی هستند که زیر سن ۱۸ سال هستند و به سن ۱۸ نرسیدهاند افراد مجنونم که مشخص هستند افرادی که از عقل معاش
برخوردار نیستند.
طبق قانون اگر این افرادی که گفته شد معاملهای را انجام دهند آن معامله باطل میباشد و غیرقانونی خواهد بود برای این کار کسی که مسئول و سرپرست این اشخاص باشد لازم است که این مسئولیت را برعهده بگیرد حال چه به صورت دائمی و چه به صورت موقت تا رفع حجر اگر بخواهیم طبق قانون سرپرست افراد محجور را نام ببریم پدر و جد پدری سرپرست افراد محجور میباشند و اگر این افراد نبودند وظیفه سرپرستی و اداره کردن امور مالی و غیرمالی بر عهده ولی است ولی، کسی است که از سوی این افراد انتخاب میشود اگر ولی هم نبود قانون برای افراد گفته شده قیم انتخاب میکند قیم می بایست از بستگان نزدیک یا افرادی که نزدیک به مهجور میباشند انتخاب شود و شرایط مالی او بنابر نظر دادگاه تایید شود یعنی اینکه تمکن مالی لازم را داشته باشد.
مواد مرتبط:
ماده ۱۲۱۸ قانون مدنی:
برای اشخاص ذیل نصب قیم می شود:
۱- برای صغاری که ولی خاص ندارند.
۲- برای مجانین و اشخاص غیر رشید که جنون یا عدم رشد آنها متصل به زمان صغر آنها بوده و ولی خاص نداشته باشند.
۳- برای مجانین و اشخاص غیر رشید که جنون یا عدم رشد آنها متصل به زمان صغر آنها نباشد.
ماده ۱۲۳۱ قانون مدنی:
اشخاص ذیل نباید به سمت قیمومت معین شوند:
۱- کسانی که خود تحت ولایت یا قیمومت هستند.
۲- کسانی که به علت ارتکاب جنایت یا یکی از جنحههای ذیل به موجب حکم قطعی محکوم شده باشند: سرقت، خیانت در امانت،
کلاهبرداری، اختلاس، هتک ناموس یا منافیات عفت، جنحه نسبت به اطفال، ورشکستگی به تقصیر.
۳- کسانی که حکم ورشکستگی آنها صادر و هنوز عمل ورشکستگی آنها تصفیه نشده است.
۴- کسانی که معروف به فساد اخلاق باشند.
۵- کسی که خود یا اقربا طبقه اول او دعوایی بر محجور داشته باشد.